En daarmee het jaar ook.
Ik ben een happy single. Heb een goed sociaal leven. Fijne collegas en heel fijn werk.
Ik ga er in mijn eentje op uit, maar ook met anderen, vriendinnen, collegas en soms ook vreemden.
Natuurlijk is er verdriet om wat geweest is. Want er komen steeds meer dingen boven, gebeurtenissen die ik heb laten gebeuren, waarin ik vernederd en gekeineerd werd.
Momenten waarvan ik nu denk, toen was hij ook al aan het rommelen met mannen.
Maar ik kan het loslaten. Ik leg in het hier en nu.
Ook is er het verdriet dat 1 van ons viertal totaal nergens op reageert en me zelfs niet eens gefeliciteerd heeft met mijn verjaardag.
Zo intelligent en dan niet doorhebben dat iemand die zijn hele leven zijn omgeving voorgelogen heeft nu niet opeens de waarheid zal vertellen.
Maar ook dat laat ik los. Ik heb nog een laatste poging gedaan, en kaart gestuurd met dat ik haar mis en dat ik begrijp dat ze boos is, maar dat ik heb voor mezelf moest kiezen om er niet aan onderdoor te gaan.
Ook daar geen enkele reactie op. Nu ligt het bij haar en laat ik het los.
Mijn kerstdagen waren gezellig en fijn. Nu op naar Oud en Nieuw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten