Pagina's

donderdag 31 december 2015

Jaarwisseling

De oliebollen bakkerij van Riche is weer geopend.  We eten ze onder zijn handen vandaan.
Een mooie gelegenheid om terug te kijken op het jaar dat bijna voorbij is en het jaar dat gaat komen.
2015:
Een jaar dat begon met een fikse longontsteking en een ernstige diagnose van een hart probleem.
Maar vooral het nieuws van verdriet,  het ergste verdriet wat een ouder kan overkomen.
Een vriendin verloor haar oudste dochter.
En valt elk ander nieuws daarbij in het niets.
De maanden erop waren voor herstel van de longontsteking en voorbereidende onderzoeken voor de op stapel staande hart operatie.
Tussendoor kreeg ik eindelijk een langdurige inval met uitzicht op vast,  die ik echter niet aan kon nemen omdat ik op de wachtlijst van het Radboud stond.
En toen was het eindelijk zover.
Ik ging een  nieuwe hartklep en een nieuw stuk aorta krijgen.
Vanaf de pre operatieve medicatie tot 3 dagen later op de IC ben ik kwijt.  Die dagen zijn ook niet meer terug gekomen.
Natuurlijk kreeg ik een aantal complicaties, moest ik tot 2x toe terug opfejome opgenomen worden, maar uiteindelijk begon het herstel.
Dat duurt ongeveer een jaar,  dus nu ben ik op de helft.  Conditioneel nog niet geweldig,  maar steeds beter.
En al weer lekker aan het invallen.  En volop aan het solliciteren.
In de zomer was er voor ons geen vakantie en Francesca ging met mijn zus en gezin mee naar Frankrijk.
Riche en ik gingen als  compensatie op stedentrip naar Rome. Dat was geweldig.
Verder ging Dominique uit huis om samen te wonen en begon Francesca aan haar examen jaar.
En was 2015 ook het jaar waarin we Truusje moesten laten inslapen. We missen haar nog steeds.

Door mijn operatie en de tijd in het ziekenhuis heb ik wel het inzicht gekregen dat ik meer aan mezelf moet denken.
Dus ik doe meer leuke dingen.  Naar een vriendin,  samen een workshop volgen.  Dat soort dingen.
Voor 2016 heb ik de hoop dat ik eindelijk weer een langdurige inval mag gaan doen. 
Er staan al dingen op stapel, een  dagje met knutsel vriendinnen om iets te maken,  een  weekeindje weg met een vriendin en er komt vast meer.
Ik wil meer gaan doen met fotografen,  misschien een cursus volgen.
Ik ga flink blijven sporten en proberen nog wat kilo's kwijt te raken.
En verder zien we wel wat op ons pad komt.

woensdag 30 december 2015

Kerst 2015

1e Kerstdag hebben we met 4 ontbeten met croissantjes en duitse broodjes.

In de loop van de middag kwamen Carla en Leon en hun jongens en Dominique.
We deden wat spelletjes en gingen daarna de gourmet voorbereiden. Ook Robbert kwam en met 11 man/vrouw hebben we gezellig gegegourmet.

2e Kerstdag weer uitgebreid ontbeten met zijn viertjes en daarna zijn we gaan schaatsen in Nijmegen. 's Avonds kwam Dominique weer eten, helaas heb ik na het schaatsen de rest van de dag ziek in bed doorgebracht.
Waarschijnlijk een klein buikvirusje want na anderhalve dag was het over.

Achteraf gezien is dat ook een aanval van de galsteen geweest. De voorbode voor wat nog zou komen.










zondag 20 december 2015

Werk in uitvoering

Voor een swap achtige opdracht ben ik de 26 letters van het alfabet met zentangle aan het maken.
Erg leuk om te doen.  Lekker zen ook. 
Op de foto de A die al af is en de P waar ik nu mee bezig ben.

woensdag 16 december 2015

Dickens festival

Afgelopen zondag was er in Velp een Dickens festival. Daar gingen we heen en de camera ging mee.









dinsdag 1 december 2015

Nieuwe update cardioloog

In Rome werd ik gebeld door de cardioloog ( ipv de bel afspraak op 16/12)  dat ze het Radboud ging bellen.
Blijkbaar vond het Radboud het nodig dat ik snel kwam want ik werd in Rome gebeld dat ik 2 december moet komen. 
Ik ben benieuwd,  hoop dat ze zeggen dat het niet zo erg is,  maar ik ben bang dat de boel open moet.
We wachten maar af.

.......................................................................................................................................................

Woensdagmiddag naar het Radboud geweest. De Cardio chirurg heeft gekeken, gevoeld, geduwd en getrokken en ook nog overleg met de professor gehad.
Conclusie: Het borstbeen zit goed aan elkaar, de gleuf wordt veroorzaakt door het onderhuids vetweefsel waarvan de hechtingen gesprongen zijn. Dat groeit vanzelf weer aan elkaar.
De pijn en gevoeligheid heeft gewoon tijd nodig en zal uiteindelijk ook over gaan.

Kortom niks ernstigs.