Ik ben vreselijk moe. Ik zit hier alleen te zijn op de bank en kan wel huilen van moeheid. Sterkr nog ik huil ook, van moeheid en omdat dit al de 14e kerst zonder mijn moeder is en de 9e zonder mijn vader.
Kortom algehele zieligheid.
Ik merk dat ik echt aan vakantie toe ben. Hoe heerlijk ik het werken in het SO en VSO ook vind, de lange dagen in combinatie met mij gehoest en benauwd zijn breken me echt op.
Maar goed bijna vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten